ayırd

ayırd
ayırd etmək (eləmək) –
1. Yoxlayıb müəyyənləşdirmək. Məsələni ayırd etmək. – <Qoca keşikçi:> Mən davanızı ayırd edərəm, – dedi. M. Hüs.. <Kərəmov:> Yaxşı, bu məsələlərin hamısını iclasda ayırd eləyərik. S. Rəh..
2. Ayırmaq, fərqləndirmək, seçmək, yaxşını pisdən, irini xırdadan və s. ayırmaq. Bizim bu günə qədər haqqı batildən seçməkdə və doğrunu əyridən ayırd etməkdə yanlışlığımız bu cəhətdəndir. . . M. F. A..
3. Dalaşanları, tutuşanları, mübahisə edənləri bir-birindən ayırmaq. Bəziləri didişir, böyük yoldaşları onlara acıqlanır, onları ayırd edirdi. S. R..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • fürqan — ə. 1) ayırma, ayırd etmə; 2) dərk etmə; 3) xeyirlə şər, haqla nahaq arasındakı fərqi göstərən, ayırd edən; 4) Quran (haqla batini fərqləndirdiyi üçün belə adlandırılmışdır) …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • seçmək — f. 1. Hər hansı bir əlamətinə görə çoxları arasından birini bəyənib ayırmaq, ona üstünlük vermək. Zövqünə görə parça seçmək. Qız seçmək. – Qızılgülü biçmişəm; Üstündə and içmişəm; Min gözəlin içindən; Bircə səni seçmişəm. (Bayatı). <Cahan:> …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yaxşı — sif. 1. Müsbət xüsusiyyətlərə və ya keyfiyyətlərə malik olan; öz keyfiyyəti ilə verilən tələbləri təmin edən, lazımi qaydada olan; bəyənilən (yaman ziddi). Yaxşı yeməklər. Yaxşı mal. Yaxşı at. Yaxşı mənzil. Yaxşı xətt. Yaxşı tərcümə. Yaxşı şərait …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bitəmyiz — f. və ə. 1) fərasətsiz, dərrakəsiz, yaxşını pisdən ayırd edə bilməyən; 2) m. başıboş, gicbəsər …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qət’ — ə. 1) kəsmə; 2) ayırma, üzmə, qırma; 3) ayırd etmə; 4) xətlərin bir birini kəsməsi; 5) iş kəsmə, qərar çıxarma (məhkəmədə). Qət’i əlaqə əlaqəni kəsmə, aranı pozma; qət’iimkan istintaqa cəlb olunan adam haqqında prokurorun gördüyü tədbir; qət’i… …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • tövfir — ə. fərq, təfavüt, ayırd etmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • — 1. 1. sif. Qar, süd, tabaşir rəngli (qara əksi). Ağ saç. Ağ köpük. – Sona gülümsünüb, ağ əlləri ilə Bahadırın əlindən tutub çəkdi. N. N.. 2. sif. Təmiz, yazılmamış. Ağ kağız. Ağ dəftər. 3. is. Gözün buynuz təbəqəsində əmələ gələn ağımtıl ləkə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cins — 1. is. <ər.> 1. Orqanizmin doğub törəmə prosesilə bilavasitə və ya bilvasitə bağlı olan və orqanizmlərin çoxunda kişi, ya qadın fərdlərini ayırd etməyə imkan verən əlamətlərin məcmusu, habelə canlı vücudların iki kateqoriyasından (kişi və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çaşbaş — sif. və zərf Qarışıq, qatqarışıq, dolaşıq, çaş, çaşqın, çaşmış. <Şeyda:> Fikrim elə çaşbaşdır ki, Telli xala, avtobusları dəyişik salıb, sizin Göytəpə əvəzinə gedib çıxmışam Qaratəpəyə. Ə. M.. Çaşbaş qalmaq – nə edəcəyini bilməmək, qəti bir …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”